نشان تجارت - در نیم فصل زمستانی لیگ برتر مهاجم تیم پرسپولیس با سر و صدای زیادی از این تیم جدا شد و به استقلال پیوست. آرمان رمضانی که در نیم فصل اول تنها ۱۷۶ دقیقه برای پرسپولیس به میدان رفته بود حتی یک گل هم نزد تا در فصل نقل و انتقالات زمستانی در لیست فروش یحیی گل محمدی قرار بگیرد.
رمضانی که پس از حضور در استقلال با انتقادات بسیاری از هواداران این تیم مواجه شد تنها در یک بازی مقابل با پیکان (دیدرای که با نتیجه صفر - صفر به پایان رسید) به مدت ۷ دقیقه در ترکیب استقلال حضور یافت. رمضانی در لیگ قهرمانان آسیا هم در سه بازی به مدت ۲۲ دقیقه یعنی در حدود میانگین ۷ دقیقه در هر بازی به میدان رفت و البته هیچ گلی هم به ثمر نرساند.
این در حالی است که دیگر مهاجمان استقلال در ۶ دیدار لیگ قهرمانان آسیا مجموعا ۹ گل به ثمر رساندند؛ دیاباته ۵ گل، مهدی قایدی ۳ و امیرارسلان مطهری ۱ گل.
هزار بار گفته شده و همه هم میدانند که مربیگری یک امر سلیقهای است اما در عین حال ناظران هم حق اظهار نظر دارند. عملکرد بازیکنان در زمین مشخص است و آنها بر همین اساس مورد قضاوت قرار میگیرند. برای مثال زمانی که شما به عنوان مربی یک تیم بزرگ مهاجم میخرید، این بازیکن باید آمار قابل قبولی در زمینه گلزنی به جا گذاشته باشد. رمضانی چنین سابقهای ندارد. مجموع گلهای زده آرمان رمضانی در ۶ سال گذشته به عدد ۲۰ نمیرسد. خب البته هستند مهاجمانی که کم گل میزنند اما برای همتیمیهایشان موقعیتهای بهتری فراهم میآورند. از این گروه به عنوان مهاجم مکمل یاد میشود اما دست کم دوران حضور رمضانی در پرسپولیس نشان داد او به این منظور هم خیلی انتخاب خوبی نیست.
همه میدانیم که فوتبال حرفهای شده و انتقال بازیکنان بین ۲ رقیب مستقیم دیگر آن قدرها غیر عادی نیست. فقط میماند این نکته که آرمان رمضانی زمان پیوستن به پرسپولیس صراحتا گفت از کودکی هوادار این تیم بوده است. هماکنون هم هدایت استقلال بر عهده فرهاد مجیدی است که همیشه کلکلهای زیادی با هواداران رقیب داشته است. حالا فرض کنیم فراز کمالوند پرسپولیسی چنان تأثیر تئوریک عمیقی روی تیم دارد که استفاده از او را توجیه میکند. آیا واقعا شرایط در مورد آرمان رمضانی هم به همین ترتیب است؟ یعنی او آن قدر توانایی دارد که بشود مصاحبه ۶ ماه قبلش را فراموش کرد؟»